Русско-новогреческий словарь - грязь

ж

1. (уличная и т. /ι.) ἡ λάσπη, ὁ βόρβορος / ἡ ἀκαθαρσία, ἡ βρωμιά (нечистоты, мусор)/ ὁ βούρκος (ти-«α):

непролазная ~ ἡ ἀδιάβατη λάσπη· месить ~ разг τσαλαβουτώ στή λάσπη· валяться в ~й κυλιέμαι στό βόρβορο·

2. (на коже, одежде) ἡ βρώμα, ἡ λέρα·

3. перен ἡ αίσχρότητα, ἡ βρωμιά· ◊ смешать с ~ыо кого-л. ἐξευτελίζω, κατασυκοφαντώ, κηλιδώνω τήν ὑπόληψη κάποιου· не ударить лицом в ~ разг βγαίνω ἀσπροπρόσωπος.